اولین الاستومر ترموپلاستیک ترموپلاست الاستومر پلی اورتان بود که توسط Goodrich در سال 1958 تولید شد و بسیاری از شرکت های دیگر به دنبال آن بودند. گروه بعدی TPEها پلی استرها هستند که در سال 1972 توسط DuPont توسعه یافتند. در اواخر دهه 1970، الاستومرهای کوپلیمر حجیم پلی آمیدی گرمانرم نیز معرفی شدند. الاستومرهای ترموپلاستیک گاهی اوقات لاستیک های گرمانرم نامیده می شوند. این مواد ترکیبی از پلاستیک و لاستیک هستند و خواص مواد پلاستیکی و لاستیکی را دارند. به طور خلاصه، با ترکیب الاستومرها و پلاستیک ها به روشی منحصر به فرد، ماده به دست آمده دارای برخی از مزایای هر دو ماده است. تفاوت بین ترموپلاستیک و ترموست چیست؟ پیوندهای بین زنجیره های پلیمری بین دو ماده متفاوت است و هر ماده حاوی پیوندهای متعدد است. در ترموپلاستیک ها، پیوندهای عرضی پیوندهای شیمیایی هستند که زنجیره ها را محکم به هم نگه می دارند، اما در ترموپلاستیک ها، پیوندهای عرضی فیزیکی بین ترموپلاست الاستومر آنها وجود دارد و می توانند حرکت کنند. در مورد الاستومرها باید توجه داشته باشیم که پیوندهای فیزیکی آنها در اثر حرارت ضعیف نمی شود، بنابراین این مواد نرم نمی شوند. اما TPE پلاستیکی است و با حرارت دادن نرم و الاستیک می شود. اهمیت این خاصیت در این است که باعث می شود در طی فرآیند اکستروژن پلاستیک یا قالب گیری تزریقی، مواد به راحتی در اشکال و طرح های مختلف تولید شوند. خاصیت ارتجاعی خوب الاستومرهای ترموپلاستیک نیز بسیار ترموپلاست الاستومر مهم است. اگر تکه ای از این ماده را بردارید و شروع به کشیدن آن کنید، وقتی رها کردید، مواد کشیده می شود و به شکل اولیه خود باز می گردد. البته این اتفاق می افتد، مگر اینکه نیرویی بیش از تنش تسلیم اعمال کنید. صنعت خودرو به عنوان مصرف کننده اصلی الاستومرهای ترموپلاستیک در نظر گرفته می شود.